Ο Αντώνης Λουδάρος επιστρέφει στη θεατρική σκηνή με έναν απαιτητικό και συγκινητικό ρόλο, ερμηνεύοντας και σκηνοθετώντας τον μονόλογο «Είμαι η γυναίκα μου» στο Θέατρο Μεταξουργείο. Ο καταξιωμένος ηθοποιός, γνωστός για την ευαισθησία του και την επιλογή ρόλων που αγγίζουν την ανθρώπινη ψυχή, αναλαμβάνει έναν ρόλο που εξερευνά τις πολλαπλές όψεις της ανθρώπινης φύσης και αναγκάζει τον θεατή να αναστοχαστεί τη θέση του στον κόσμο.
Στην εκπομπή Buongiorno, ο Λουδάρος μίλησε για το νέο αυτό θεατρικό εγχείρημα και τα συναισθήματά του για την παράσταση, η οποία έχει ήδη αποσπάσει θετικά σχόλια και έχει πάρει παράταση λόγω της ανταπόκρισης του κοινού. Ο ηθοποιός εκφράζει την ικανοποίησή του για την ευκαιρία να ερμηνεύσει ένα έργο τόσο απαιτητικό και τόσο κοντά στις δικές του καλλιτεχνικές αναζητήσεις. «Η υποκριτική είναι το επάγγελμά μου, όχι χόμπι», ανέφερε, εξηγώντας την αφοσίωσή του στην τέχνη και τη διαρκή του επιθυμία να προσφέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο κοινό.
Το έργο που ερμηνεύει είναι μια αληθινή ιστορία που αφορά μια τρανς γυναίκα στο ανατολικό Βερολίνο, η οποία προσπαθεί να επιβιώσει σε δύο διαφορετικά καθεστώτα. Η παράσταση, λοιπόν, δεν είναι μόνο μια θεατρική πρόκληση, αλλά και μια κοινωνική και πολιτική δήλωση. Ο Λουδάρος, για να ερμηνεύσει αυτόν τον απαιτητικό ρόλο, έκανε εκτενή έρευνα, καθώς ήθελε να κατανοήσει σε βάθος την ψυχολογία και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσε η ηρωίδα του έργου.
Παράλληλα με την επαγγελματική του δραστηριότητα, ο Λουδάρος εκφράζει και την ανησυχία του για τις κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα και διεθνώς. Μιλώντας για τα όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή, ο ηθοποιός υπογραμμίζει την ανάγκη για δράση και ορθό λόγο, τονίζοντας τη σημασία του να αναλαμβάνει ο καθένας την ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν γύρω του. Η σιωπή, όπως εξηγεί, συχνά καταμετράται ως στήριξη στο κατεστημένο, και για αυτό η ανάγκη για έκφραση και αντίδραση είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
Με την επιστροφή του στη σκηνή και την επικείμενη περιοδεία του σε όλη την Ελλάδα, ο Αντώνης Λουδάρος αναδεικνύει την προσωπική του καλλιτεχνική ώθηση, αλλά και την ευαισθησία του απέναντι σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή όλων μας.