Σε μια περίοδο παγκόσμιας ανασφάλειας και γεωπολιτικής αστάθειας, το Ρέικιαβικ ξεχωρίζει ως μια μικρή όαση ηρεμίας και ασφάλειας. Στην άκρη του Βόρειου Ατλαντικού, όπου το καλοκαίρι ο ήλιος δεν δύει και τον χειμώνα σχεδόν εξαφανίζεται, η ισλανδική πρωτεύουσα αναδείχθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά πρώτη στην ετήσια κατάταξη της Berkshire Hathaway Travel Protection, επιβεβαιώνοντας τη φήμη της ως ιδανικός προορισμός για ταξιδιώτες που αναζητούν ηρεμία, οργάνωση και απόλυτη ασφάλεια.
Η πόλη δεν έχει συνοικία που να μην θεωρείται «εξαιρετικά ασφαλής». Η ασφάλεια στο Ρέικιαβικ δεν είναι μόνο αποτέλεσμα κοινωνικής ευπρέπειας, αλλά και καθρέφτης ενός τρόπου ζωής: ελάχιστη εγκληματικότητα, χαμηλά επίπεδα διαφθοράς και κοινωνία βασισμένη στην εμπιστοσύνη. Οι κάτοικοι δεν κλειδώνουν τις πόρτες τους, τα παιδιά πηγαίνουν μόνα στο σχολείο και οι επισκέπτες μπορούν να κυκλοφορούν οποιαδήποτε ώρα χωρίς φόβο.
Η πόλη, μικρή και περπατήσιμη, συνδυάζει γραφικότητα και σύγχρονη ζωή, με πολύχρωμα σπίτια, φιλικούς ντόπιους, κομψά καφέ, εστιατόρια με τοπική κουζίνα, μικρές γκαλερί και βιβλιοπωλεία. Ταυτόχρονα, είναι πύλη προς τη φύση, με ηφαίστεια, θερμές πηγές και παγετώνες κοντά στο κέντρο, υπενθυμίζοντας ότι η ηρεμία της πόλης συνυπάρχει με μια άγρια, απρόβλεπτη φύση. Οι Αρχές προειδοποιούν τους ταξιδιώτες να παραμένουν προσεκτικοί απέναντι στη γεωλογική δραστηριότητα.

Στη δεύτερη θέση βρέθηκε η Κοπεγχάγη, μια κοσμοπολίτικη, οργανωμένη και φιλόξενη πόλη με ποδήλατα παντού, καθαρούς δρόμους και πράσινα πάρκα, ενώ η Ζυρίχη κατέκτησε την τρίτη θέση, συνδυάζοντας ακρίβεια, σταθερότητα και φυσική ομορφιά. Στην πεντάδα των κορυφαίων ασφαλών πόλεων μπήκαν επίσης το Άμστερνταμ και η Χονολουλού, η οποία ξεχώρισε για τη χαμηλή εγκληματικότητα και την αίσθηση απομόνωσης που προσφέρει η γεωγραφική της θέση.


Σε επίπεδο χωρών, η Ολλανδία αναδείχθηκε το ασφαλέστερο κράτος για ταξιδιώτες, με την Αυστραλία και την Αυστρία να ακολουθούν. Η έρευνα βασίστηκε σε χιλιάδες ταξιδιώτες από τις ΗΠΑ, οι οποίοι αξιολόγησαν πόλεις και χώρες με βάση την εγκληματικότητα, την υγειονομική ασφάλεια, τις μεταφορές και την προστασία ευάλωτων ομάδων, όπως γυναίκες, LGBTQIA+ και ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής. Το αποτέλεσμα δείχνει τόσο αντικειμενικά δεδομένα όσο και την υποκειμενική αντίληψη των ταξιδιωτών για την ασφάλεια.


