Φέτος, η Σχολή Χορού Μαρίνα Λαμπροπούλου συμπληρώνει 20 χρόνια συνεχούς παρουσίας και δημιουργικής δράσης στον χώρο της τέχνης και του πολιτισμού. Είκοσι χρόνια γεμάτα παιδικά χαμόγελα, συγκίνηση, χορευτικά βήματα και αξίες που ξεπερνούν τη σκηνή: προσφορά, ενσυναίσθηση και κοινωνική ευθύνη.
Με αφορμή αυτή τη σπουδαία επέτειο, η σχολή παρουσιάζει την επετειακή της παράσταση με τίτλο «Η Φύση Ξυπνά», στο Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης του Δημαρχείου Ηλιούπολης, στις 26 και 28 Ιουνίου. Μικρές και μεγάλες χορεύτριες θα ενώσουν τις δυνάμεις τους σε ένα καλλιτεχνικό ταξίδι αφιερωμένο στη φύση, την αναγέννηση και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Η παράσταση είναι ένας ύμνος στη Μάνα Φύση, γεμάτος φως, συναίσθημα και δύναμη – όπως ακριβώς είναι και οι ζωές των ανθρώπων που στηρίζει η φετινή φιλανθρωπική δράση της σχολής.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η παράσταση αποκτά φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Τα έσοδα θα διατεθούν για τη στήριξη δύο ξεχωριστών ανθρώπων: του Παραολυμπιονίκη Στέφανου Διαμαντή, που διακρίθηκε στο τένις στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 2020 και της νεαρής Μαρίας Σακελλαρίδη, η οποία πάσχει από το σύνδρομο Pompe, μια σπάνια και ιδιαίτερα επιβαρυντική γενετική πάθηση.
Η γενναία ιστορία της Μαρίας Σακελλαρίδη
Η Μαρία διαγνώστηκε με το σύνδρομο Pompe αμέσως μετά τη γέννησή της. Ήταν μόλις 47 ημερών όταν πήρε το πρώτο της ένσημο για να ξεκινήσει ημερήσια νοσηλεία και θεραπεία με υποκατάστατο ενζύμου. Το σύνδρομο Pompe είναι μια σπάνια μεταβολική διαταραχή, που οφείλεται στην ανικανότητα του οργανισμού να παράγει το ένζυμο αλφα-γλυκοσιδάση, απαραίτητο για τη διάσπαση του γλυκογόνου. Ως αποτέλεσμα, το γλυκογόνο συσσωρεύεται στους μυς και τους καταστρέφει σταδιακά.
Στην αρχή, η θεραπεία της γινόταν ανά 15 ημέρες. Όμως τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί και η δόση του φαρμάκου έχει τετραπλασιαστεί, με αποτέλεσμα η Μαρία να χρειάζεται νοσηλεία κάθε εβδομάδα. Το 2006, ξεκίνησε θεραπεία με υποκατάστατο ενζύμου, με την ελπίδα να αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής, το οποίο τότε έδινε μόλις 16% πιθανότητα επιβίωσης για τα πρώτα δύο έτη ζωής.
Σήμερα, η Μαρία είναι ένα σύμβολο θέλησης και αξιοπρέπειας. Δίνει τον δικό της μεγάλο αγώνα, και η στήριξη όλων μας είναι πολύτιμη. Η φετινή παράσταση της Σχολής Χορού Μαρίνα Λαμπροπούλου είναι αφιερωμένη και σ’ αυτήν, με στόχο να προσφέρει βοήθεια, ορατότητα και σεβασμό στον αγώνα της.
Η δύναμη της τέχνης και η προσφορά της Μαρίνας Λαμπροπούλου
Η Μαρίνα Λαμπροπούλου, γνωστή για το κοινωνικό και καλλιτεχνικό της έργο, δεν είναι απλώς μια σπουδαία χορογράφος. Είναι μια γυναίκα με ψυχή και αποστολή. Στο παρελθόν, στάθηκε δίπλα και στην Αλεξάνδρα Σταματοπούλου, Παραολυμπιονίκη της κολύμβησης, που έχει διαγνωστεί με το σύνδρομο του δύσκαμπτου ατόμου και βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2024, η Μαρίνα Λαμπροπούλου κάλεσε την Αλεξάνδρα να χορέψουν μαζί στην έναρξη της μεγάλης γιορτής των Αναγνωρισμένων Ιδιωτικών Σχολών Ελλάδας ΣΙΣΧΕ. Η συγκλονιστική τους εμφάνιση στο Σωματείο Ιδιωτικών Σχολών Χορού, απέστειλε ένα σπουδαίο μήνυμα : “Όσο υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχει ελπίδα. Όσο υπάρχει αγάπη, υπάρχει δύναμη. Και όσο υπάρχει θέληση, μπορούμε να χορέψουμε μαζί.”. Έτσι οι μικρές μαθήτριες της μαθαίνουν το νόημα της συμπερίληψης της αγάπης και του χορού μαζί με τα άτομα ΑμεΑ.
Αυτή ακριβώς τη φιλοσοφία υπηρετεί η “Σχολή Χορού Μαρίνα Λαμπροπούλου” εδώ και δύο δεκαετίες. Χορεύει με την καρδιά, με πίστη στον άνθρωπο και με την πεποίθηση ότι η τέχνη μπορεί να αλλάξει ζωές.Και το να χορεύει κανείς με τα μικρά παιδιά
Ένα κάλεσμα σε όλους μας
Η φετινή παράσταση «Η Φύση Ξυπνά» δεν είναι απλώς μια καλλιτεχνική γιορτή. Είναι ένα κάλεσμα προσφοράς, ενότητας και αγάπης. Είναι μια πρόσκληση να βρεθούμε όλοι δίπλα σε εκείνους που παλεύουν κάθε μέρα για το αυτονόητο: την ίδια τη ζωή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ελάτε στις 26 και 28 Ιουνίου στο Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης για να χειροκροτήσουμε μαζί τα παιδιά, να τιμήσουμε τη Μαρίνα Λαμπροπούλου και να στηρίξουμε τον Στέφανο, τη Μαρία και κάθε άνθρωπο που συνεχίζει να παλεύει με χαμόγελο και αξιοπρέπεια.
Γιατί όταν η τέχνη συναντά την ανθρωπιά… η ελπίδα χορεύει.