Ο Ιωάννης Απέργης και η Κατερίνα Γερονικολού μίλησαν στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Αστέρη Κασιμάτη για τη θεατρική τους συνεργασία, καθώς και για σημαντικές στιγμές της ζωής τους.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια, τον ερχομό του από την Αλβανία στην Ελλάδα και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε.
Ο Απέργης, γιος μεταναστών, μοιράστηκε τις εμπειρίες του από το σχολείο, που για εκείνον ήταν ένα ιδιαίτερα δύσκολο περιβάλλον όσον αφορά τις ρατσιστικές συμπεριφορές. Όπως είπε, τα παιδιά συχνά επαναλαμβάνουν λόγια που ακούν στο σπίτι χωρίς να κατανοούν το βάρος τους. «Στα σχολεία υπάρχουν πολλά παιδιά που έχουν πληγωθεί επειδή είναι διαφορετικά, είτε εξαιτίας της καταγωγής τους, της εμφάνισής τους ή άλλων χαρακτηριστικών. Στην κοινωνία μας δεν έχουμε μάθει να αγκαλιάζουμε αυτές τις διαφορές».
Ο ίδιος αναγνωρίζει την ιδιαίτερη κουλτούρα που φέρει ως Ανατολίτης, μια πολιτιστική ταυτότητα που, όπως επισημαίνει, παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητάς του, ακόμη κι αν η σύγχρονη πραγματικότητα φέρει ευρωπαϊκά σύμβολα και πρότυπα. «Στην οικογένειά μου είχαμε πάντα αξιοπρέπεια και περηφάνια, και ξέραμε πώς να ξεπερνάμε τις δυσκολίες, δείχνοντας με τη συμπεριφορά μας ποιοι είμαστε».
Αναφερόμενος στις προσπάθειες που κατέβαλε στη ζωή του, ο Απέργης τόνισε πόσο σκληρά δούλεψε για να επιτύχει τους στόχους του, συνδυάζοντας πρωινή εργασία με νυχτερινό σχολείο. «Από μικρός, η ζωή μού δίδαξε ότι έπρεπε να δουλέψω διπλά για να φτάσω όπου επιθυμούσα», δήλωσε. Το όνειρό του ήταν η μουσική, αλλά η ανάγκη για εργασία τον κράτησε μακριά από αυτό. Τελικά, το πάθος του τον οδήγησε στη μεγάλη του αγάπη, το θέατρο, που αποτέλεσε για εκείνον ένα νέο προορισμό στη ζωή του.