Ο Κωνσταντίνος Ρήγος, γνωστός χορογράφος και σκηνοθέτης, παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη το απόγευμα της Παρασκευής στην εκπομπή Στούντιο 4 με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο στην ΕΡΤ.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο Ρήγος μίλησε για την πορεία του στον καλλιτεχνικό χώρο και τις αντιφάσεις που αντιμετώπισε, ιδιαίτερα αναφερόμενος στην αρχική κριτική που δέχθηκε για την απόφασή του να συνεργαστεί με αγαπημένους τραγουδιστές.
Ο χορογράφος εξήγησε πως στην αρχή της καριέρας του, πολλές ήταν οι φωνές που του ασκούσαν κριτική, ρωτώντας γιατί επέλεξε να συνεργαστεί με τραγουδιστές. «Μου ασκήθηκε κριτική για επιλογές να συνεργάζομαι με τραγουδιστές και ιδίως στην αρχή αρκετά», ανέφερε. Ωστόσο, η αναγνώριση ήρθε λίγο αργότερα, όταν οι ίδιοι άνθρωποι που του είχαν ασκήσει κριτική, παραδέχτηκαν πόσο σωστή ήταν η απόφασή του. «Μετά αυτοί που μου άσκησαν την κριτική, μου είπαν… «πόσο καλά έκανες! Μπράβο σου»», σημείωσε ο Ρήγος, αναφερόμενος στην ανατροπή της αρχικής τους στάσης.
Ο ίδιος, όμως, είναι πεπεισμένος ότι η απόφαση αυτή του βοήθησε να διαχωρίσει τις δύο πλευρές της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας, κάτι που αναγνωρίζει ως θετικό. «Ευτυχώς όμως που το έκανα γιατί καταρχήν διαχώρισα τις δυο πλευρές μου», υπογράμμισε ο Ρήγος. Όπως εξήγησε, οι δύο αυτές πλευρές, αν και διαφορετικές, συνυπάρχουν και τον εμπνέουν να δημιουργεί. «Διαχώρισα την πλευρά που θέλει να αισθανθεί ευχάριστα, να διασκεδάσει και να εκτονωθεί», σημείωσε, αναφέροντας ότι κάθε κομμάτι αυτής της διπλής προσέγγισης του προσφέρει διαφορετική ευχαρίστηση. Ο Ρήγος συνέχισε την αναλογία λέγοντας πως οι δύο πλευρές του, σαν τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο, προσφέρουν διαφορετικούς κόσμους: ο πρώτος είναι του πνεύματος και του μυαλού, ενώ ο δεύτερος του ενθουσιασμού και της ενέργειας.
Η «διαχώριση» αυτή στη δουλειά του, κατά τον Ρήγο, του επέτρεψε να φέρει φρέσκες και διαφορετικές ενέργειες στον καλλιτεχνικό του χώρο. Όπως είπε, στην αρχή υπήρχε μια σύγχυση ανάμεσα στα δύο αυτά κομμάτια, καθώς προσπαθούσε να συνδυάσει το καλλιτεχνικό και το ψυχαγωγικό στοιχείο. Ωστόσο, με τον καιρό κατάφερε να τα ξεχωρίσει και να δημιουργήσει ισχυρές και καθαρές καλλιτεχνικές ταυτότητες για τον εαυτό του.
Η συζήτηση αυτή του Κωνσταντίνου Ρήγου ήταν μια αποδεικτική αναδρομή στην πορεία του και τη σημασία του να βρίσκει κάποιος ισορροπία και όρια ανάμεσα στην τέχνη και την ψυχαγωγία, επισημαίνοντας πως οι αποφάσεις που φαίνονται αμφιλεγόμενες στην αρχή, συχνά οδηγούν σε θετικά αποτελέσματα.