Η Βίβλος, το ιερό βιβλίο για εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, αποτελεί έναν θεμελιώδη λόγο πίστης και καθοδήγησης.
Η διήγηση της πορείας της ανθρωπότητας από τη δημιουργία μέχρι την τελική κρίση είναι γεμάτη με σημαντικές ιστορίες, όπως η πτώση του Αδάμ και της Εύας και η διάσωση της ανθρωπότητας μέσω της Κιβωτού του Νώε. Παρόλο που αυτή η συλλογή έργων έχει διασωθεί και τιμάται για αιώνες, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα ποιος ή ποιοι ήταν οι συγγραφείς του.
Η καθηγήτρια Ελίζαμπεθ Πόλτσερ, ειδική στη Βίβλο στο Πανεπιστήμιο Βιλανόβα, εξηγεί ότι η Βίβλος είναι έργο δεκάδων, κυρίως ανώνυμων συγγραφέων. Εκτιμάται ότι περισσότερα από 40 άτομα πιθανότατα συνέβαλαν στη συγγραφή της, με την ταυτοποίηση των συγγραφέων να είναι μία δύσκολη και περίπλοκη διαδικασία. Η ίδια τονίζει ότι κάθε βιβλίο της Βίβλου πρέπει να μελετηθεί ξεχωριστά, καθώς οι συγγραφείς διαφέρουν από βιβλίο σε βιβλίο, καθιστώντας την αναζήτηση των συντακτών πιο περίπλοκη.
Η Βίβλος χωρίζεται σε δύο βασικά τμήματα: την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Η Παλαιά Διαθήκη περιλαμβάνει 39 βιβλία και καλύπτει ένα τεράστιο χρονικό διάστημα από το 1200 π.Χ. μέχρι τον 1ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με την καθηγήτρια, κάποια από τα παλαιότερα κείμενα χρονολογούνται από το 1200 π.Χ., αλλά τα βιβλία, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, επεξεργάστηκαν πιθανότατα τον 6ο ή τον 5ο αιώνα π.Χ. Η Καινή Διαθήκη, από την άλλη, γράφτηκε σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα, κατά το δεύτερο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ.
Το γεγονός ότι η Βίβλος είναι προϊόν συνεργασίας πολλών συγγραφέων και επιρροών από διαφορετικές εποχές και περιοχές ενισχύει την έννοια της πολυδιάστατης αυτής θρησκευτικής παρακαταθήκης. Κάθε βιβλίο φέρει τη δική του μοναδική οπτική και ιστορική αξία, προσφέροντας στους αναγνώστες βαθύτερη κατανόηση της πίστης, της ιστορίας και των πολιτιστικών παραδόσεων που την περιβάλλουν.