Σημαντικά προβλήματα ταλαιπωρούν τον κλάδο της κτηνοτροφίας στην Ελλάδα, καθώς οι ζωονόσοι, η πτώση τιμών και η αύξηση του κόστους παραγωγής συντελούν στην απομείωση του ζωικού κεφαλαίου.
Οι επιπτώσεις είναι δραματικές: σχεδόν 90.000 αιγοπρόβατα έχουν ήδη θανατωθεί λόγω της ευλογιάς, με περιοχές όπως η Ξάνθη και η Κομοτηνή να καταγράφουν απώλειες άνω του 80% του ζωικού κεφαλαίου τους. Προσθέτοντας τις απώλειες από την πανώλη και τις πλημμύρες στη Θεσσαλία, οι απώλειες των κτηνοτρόφων φτάνουν συνολικά γύρω στα 250.000 ζώα, γεγονός που υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Η κατάσταση αυτή έχει σοβαρές συνέπειες για τη βιωσιμότητα του κλάδου, καθώς οι κτηνοτρόφοι διαμαρτύρονται για τις υποτιμητικές τιμές παραγωγού σε κρέας και γάλα. Η πτώση των τιμών, που αγγίζει το 30% στο κρέας και το 15% στο γάλα, έχει αναδείξει την ανάγκη για αποζημιώσεις και στήριξη, ώστε να καλυφθούν τα κόστη ζωοτροφών κατά τη διάρκεια των καραντινών.
Οι επιπτώσεις της μείωσης της κατανάλωσης και οι αλλαγές στη διατροφική συμπεριφορά των καταναλωτών έχουν αρχίσει να φαίνονται. Η παρατεταμένη κρίση έχει επηρεάσει τις επιλογές των καταναλωτών, οι οποίοι προτιμούν άλλα είδη κρέατος αντί των παραδοσιακών αρνιών και κατσικιών. Αυτό με τη σειρά του έχει οδηγήσει τους παραγωγούς σε δύσκολη θέση, καθώς η ζήτηση για μικρά αρνιά, που είναι συνήθως περιζήτητα, έχει μειωθεί.
Η ευλογιά φαίνεται να προκαλεί περισσότερες ζημίες από την προηγούμενη πανώλη, με μια διάρκεια ζωής του ιού που μπορεί να φτάνει τους έξι μήνες. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη καθώς η Ελλάδα διαφοροποιείται με την πολιτική της να μην εφαρμόζει εμβολιασμούς, γεγονός που σημαίνει ότι κάθε φορά που εκδηλώνεται κρούσμα, οι κτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουν νέο κύκλο μέτρων.
Παρόλο που έχουν αρχίσει να χορηγούνται αποζημιώσεις για τις απώλειες αυτές, οι κτηνοτρόφοι ανησυχούν ότι οι αποζημιώσεις δεν καλύπτουν πλήρως το κόστος των εποχών και των γνώσεων που απαιτούνται για την αναπαραγωγή του ζωικού κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό, οι αιτήσεις για κρατικές ενισχύσεις έχουν μειωθεί, καθώς οι νέοι εγκαταλείπουν την ύπαιθρο, με αποτέλεσμα να διαπιστώνεται έλλειψη εργατικού δυναμικού.
Η πραγματικότητα αυτή επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τη κτηνοτροφία και καθιστά επιτακτική ανάγκη την στήριξη των παραγωγών, των οποίων η επιβίωση εξαρτάται από την άμεση αντίκρισή τους στην κρίση και από τις ενέργειες που θα φέρουν λύσεις και εποικοδομητικές προτάσεις. Ο κλάδος χρειάζεται δραστική στήριξη καθώς οι προκλήσεις είναι πολλές και η υποστήριξη από το κράτος αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την επιβίωση του παραγωγικού τομέα στην Ελλάδα.