Μια δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου προκάλεσε αίσθηση και πυροδότησε συζητήσεις.
Ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας τάχθηκε υπέρ της αποποινικοποίησης της κάνναβης στην Ελλάδα, αλλά όχι για τους λόγους που θα περίμενε κανείς. Ούτε για την προστασία των χρηστών από την παράνομη διακίνηση, ούτε για την ενίσχυση των υπηρεσιών απεξάρτησης. Αντίθετα, το επιχείρημα του Κασσελάκη ήταν ξεκάθαρα οικονομικό: «Για να μπορεί το κράτος να βγάλει νόμιμα λεφτά από αυτή».
Το σκεπτικό του προέδρου του Κινήματος Δημοκρατίας έχει μια ιδιαίτερη λογική, που όμως δεν παύει να γεννά ερωτήματα. Αν η πολιτεία πρέπει να εκμεταλλευτεί οικονομικά την κάνναβη επειδή υπάρχει ζήτηση, τότε γιατί να μην κάνει το ίδιο με άλλα ναρκωτικά όπως η ηρωίνη ή η κοκαΐνη; Πού μπαίνει το όριο; Το κράτος έχει ως πρωταρχική του ευθύνη την προστασία της δημόσιας υγείας και όχι απλώς την αναζήτηση νέων πηγών εσόδων, ιδίως σε θέματα που σχετίζονται με την εξάρτηση και τις κοινωνικές επιπτώσεις της χρήσης ουσιών.
Η συζήτηση για την κάνναβη είναι σύνθετη και διεθνώς υπάρχουν χώρες που έχουν υιοθετήσει διαφορετικά μοντέλα αποποινικοποίησης ή νομιμοποίησης, με σκοπό είτε την προστασία των χρηστών είτε τη ρύθμιση της αγοράς. Ωστόσο, η προσέγγιση του Κασσελάκη, που εστιάζει αποκλειστικά στην οικονομική διάσταση, φαίνεται να αγνοεί τις κοινωνικές και υγειονομικές παραμέτρους του ζητήματος. Αν η αποποινικοποίηση της κάνναβης συζητείται σοβαρά, πρέπει να εξετάζεται στο πλαίσιο της δημόσιας υγείας, της επιστημονικής έρευνας και της διεθνούς εμπειρίας, και όχι μόνο ως μια νέα πιθανή πηγή κρατικών εσόδων.
Η δήλωσή του, λοιπόν, μπορεί να φαίνεται ρηξικέλευθη, αλλά αφήνει περισσότερα κενά παρά απαντήσεις. Η συζήτηση για τις ναρκωτικές ουσίες δεν είναι απλά οικονομική εξίσωση. Είναι μια πολυδιάστατη πρόκληση που απαιτεί σοβαρό σχεδιασμό, υπεύθυνες πολιτικές και πάνω απ’ όλα μέριμνα για τους ανθρώπους που επηρεάζονται από αυτή.