Η προσαγωγή του Αντώνη Αντωνίου, επιζώντα από τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών, έχει προκαλέσει έντονη κατακραυγή και οργή.
Ο Αντώνης, που υπέστη σοβαρά τραύματα κατά την τραγωδία και ταλαιπωρήθηκε με χειρουργικές επεμβάσεις και νοσηλείες, βρέθηκε στο στόχαστρο των δυνάμεων των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια πορείας στη Θεσσαλονίκη, παρά το γεγονός ότι δεν προκάλεσε κανένα επεισόδιο. Η στάση των αστυνομικών απέναντί του προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις, καθώς φάνηκε να αντιμετωπίζεται με αδιαφορία και απαξίωση.
Ο Αντώνης Αντωνίου, με ανάρτηση στα social media, εξιστόρησε τα όσα έζησε στην προσαγωγή του. Μεταξύ άλλων, περιέγραψε πως οι αστυνομικοί τον σταμάτησαν για έναν «τυπικό» έλεγχο, αλλά κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του στο Δικαστικό Μέγαρο, οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα δύσκολες, καθώς οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με δακρυγόνα, γεγονός που τον έκανε να πανικοβληθεί και να χάσει την αναπνοή του. Παρά την κατάσταση του, η αντίδραση των αστυνομικών ήταν ειρωνική και αδιάφορη. Ο ίδιος εξήγησε την κατάσταση της υγείας του στους αστυνομικούς και ανέφερε την εμπειρία του από το δυστύχημα στα Τέμπη, όμως η απάντηση τους ήταν απλώς ένα χαμόγελο.
Η μητέρα του Αντώνη, μέσω ενός εκρηκτικού μηνύματος στο Facebook, εξέφρασε τη θλίψη και την οργή της για τη συμπεριφορά των αρχών. Ανέφερε ότι ο γιος της υπέστη σοβαρά τραύματα κατά τη διάρκεια του δυστυχήματος, ότι η γνάθος του είχε σπάσει σε τρία κομμάτια και ότι το χέρι και τα πλευρά του είχαν σπάσει. Ανέφερε επίσης ότι ο Αντώνης, αφού υπεβλήθη σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις και επανεξετάσεις, βρέθηκε στο δρόμο να διαδηλώνει ειρηνικά, αντιμετωπίζοντας ωστόσο την αστυνομική αδιαφορία και την καταστολή.
Στο τέλος της ανάρτησης, η μητέρα του Αντώνη έκανε έκκληση στους αστυνομικούς και στους κυβερνώντες να αφήσουν τον κόσμο να διαδηλώνει ειρηνικά και να σεβαστούν τη μνήμη των θυμάτων του δυστυχήματος, προειδοποιώντας ότι αν ο κόσμος αισθανθεί πως καταπνίγεται η φωνή του, τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα. Αυτή η περίπτωση ανέδειξε τη βαθιά αδιαφορία που αντιμετωπίζουν οι επιζώντες και οι συγγενείς των θυμάτων σε τέτοιες καταστάσεις, αποδεικνύοντας τις αντιφάσεις και τις παθογένειες του συστήματος.