Ο καθηγητής καρδιολογίας Χριστόδουλος Στεφανάδης εξήγησε στο Mega τι είναι η κολπική μαρμαρυγή που υπέστη ο Δημήτρης Σταρόβας και αν εμπνέει ανησυχία στους ειδικούς.
«Η κολπική μαρμαρυγή είναι η συχνότερη καρδιακή αρρυθμία είναι ακίνδυνη στις περισσότερες περιπτώσεις. Ενδεχομένως μετά από το στρες, μετά από το εγκεφαλικό, μετά από την αγωγή που κάνει. Η αρτηριακή πίεση παίζει ρόλο πολλοί παράγοντες. Κρίσεις κολπικής μαρμαρυγής μπορεί να πάθαινε και εκτός νοσοκομείου και να μην γινόταν αντιληπτό».
Τι είναι η κολπική μαρμαρυγή
Η κολπική μαρμαρυγή (atrial fibrillation) είναι μια ανωμαλία στον καρδιακό ρυθμό (αρρυθμία) που εμφανίζεται πιο συχνά στους ηλικιωμένους.
Πρόκειται για ένα γρήγορο ρυθμό χτυπήματος των άνω διαμερισμάτων της καρδιάς, των κόλπων. Είναι η πιο συχνή αρρυθμία της καρδιάς παγκοσμίως ενώ στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 100.000 άνθρωποι που έχουν την πάθηση.
Στη κολπική μαρμαρυγή, ο καρδιακός παλμός μπορεί να ξεπεράσει τους 150 χτύπους το λεπτό εν ώρα ανάπαυσης και μπορεί να διαρκέσει από μερικά λεπτά μέχρι πάνω από μια ώρα.
Παρότι λιγότερο από το 1% των ατόμων έχουν κολπική μαρμαρυγή στα 50 τους, στην ηλικία των 80 ετών το ποσοστό αυξάνεται σε 10%.
Η κολπική μαρμαρυγή είναι μία κατάσταση όπου αναπτύσσονται μη φυσιολογικά ηλεκτρικά κυκλώματα, κυρίως μέσα στους δύο κόλπους της καρδιάς, αναγκάζοντας την καρδιά να χτυπά ακατάστατα και γρήγορα.
Οι κόλποι και οι κοιλίες συστέλλονται ακανόνιστα με αποτέλεσμα να προκύπτει ένα αποδιοργανωμένο χτύπημα της καρδιάς.
Οι κόλποι να χτυπούν χαοτικά ακόμα και 150-200 φορές το λεπτό. Ο σφυγμός είναι τελείως άρρυθμος, γι’ αυτό και παλαιότερα η πάθηση ονομαζόταν πλήρης αρρυθμία.
Υπάρχουν τρεις μορφές κολπικής μαρμαρυγής.
Η μία μορφή είναι η μόνιμη που αφορά την μακροχρόνια κολπική μαρμαρυγή η οποία διαρκεί πάνω από ένα έτος.
Η δεύτερη είναι η παροξυσμική που διαρκεί λιγότερο από 1 εβδομάδα και αποκαθίσταται από μόνη της.
Η τρίτη είναι η εμμένουσα, η οποία διαρκεί περισσότερο από 1 εβδομάδα και συνεχίζεται επ’ αόριστον αν δεν υπάρξει θεραπεία.
Ποια είναι τα συμπτώματα
Μερικά άτομα με κολπική μαρμαρυγή δεν αισθάνονται τίποτα αλλά αυτό δεν είναι περίεργο. Όταν η συχνότητα ενός άρρυθμου σφυγμού κυμαίνεται στους 70-100 χτύπους το λεπτό σε κατάσταση ηρεμίας, τότε η κολπική μαρμαρυγή δεν προκαλεί συμπτώματα.
Αν όμως η συχνότητα είναι υψηλή, πάνω από 130 παλμούς, τότε τα συμπτώματα είναι έντονα.
Στους 170-200 χτύπους το λεπτό, ο ασθενής μπορεί να πάθει οξύ πνευμονικό οίδημα ή να πέσει δραματικά η πίεση του αίματος και να λιποθυμήσει. Όταν η κολπική μαρμαρυγή είναι σχετικά γρήγορη μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στήθος, δύσπνοια, ζαλάδα ή κόπωση.
Πάντως, το συνηθέστερο σύμπτωμα είναι το αίσθημα αίσθημα παλμών (ένα «φτερούγισμα» ή ταχυπαλμία στο στήθος). Πιο σημαντικά από τα συμπτώματα είναι οι επιπλοκές της κολπικής μαρμαρυγής.
Η λειτουργία των κόλπων είναι υποβοηθητική της καρδιακής συστολής, έτσι μετά την παύση της λειτουργίας τους, εξαιτίας της κολπικής μαρμαρυγής, η καρδιακή συστολή συνεχίζεται μόνο από τις κοιλίες, που ασκούν το κύριο καρδιακό έργο.
Δίχως τις κολπικές συστολές, η καρδιά χτυπά λιγότερο αποτελεσματικά και μπορεί να μειωθεί η ικανότητα της καρδιάς να σπρώχνει το αίμα μέχρι 20-30%.
Μια άλλη επιπλοκή της κολπικής μαρμαρυγής είναι ο κίνδυνος να δημιουργηθεί θρόμβος σε έναν από τους κόλπους της καρδιάς.
Η είσοδος του θρόμβου στην κυκλοφορία του αίματος μπορεί να προκαλέσει περιφερικά εμβολικά επεισόδια.