Η λειψυδρία παραμένει ένα από τα πιο ανησυχητικά ζητήματα για την Ελλάδα, παρά τις συχνές βροχοπτώσεις του χειμώνα που συχνά δημιουργούν την εντύπω ση ότι το πρόβλημα έχει μειωθεί.
Οι επιπτώσεις είναι ήδη εμφανείς σε περιοχές με μειωμένα αποθέματα νερού, όπως τα νησιά και περιοχές με χαμηλές στάθμες λιμνών και φραγμάτων, κάτι που επηρεάζει την υδροδότηση των πόλεων και την άρδευση των καλλιεργειών.
Ένα λιγότερο προφανές, αλλά εξίσου σημαντικό ζήτημα, είναι η υποβάθμιση των υπόγειων υδάτων. Σύμφωνα με τον κ. Βασίλη Ζόραπα, προϊστάμενο του τμήματος Υδρογεωλογίας και Υδρολογίας του ΕΑΓΜΕ, τα υπόγεια ύδατα στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν τρία κύρια προβλήματα: την υπερβολική αλατότητα λόγω υπεράντλησης, τη μόλυνση με νιτρικά από τη γεωργία και τη μείωση των στρατηγικών αποθεμάτων, καθώς η υπεράντληση έχει εξαντλήσει τους υπόγειους υδάτινους πόρους.
Η χώρα μας βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο όσον αφορά την υπεράντληση και την υποβάθμιση των υπόγειων υδροφορέων. Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, η κατάσταση θα επιδεινωθεί, καθώς τα υπόγεια ύδατα αποτελούν ζωτικό στρατηγικό πόρο για τη χώρα. Ειδικά στις περιοχές με εντατική γεωργία, τα νιτρικά ιόντα δημιουργούν σοβαρές απειλές για την ποιότητα του νερού και την οικολογική ισορροπία.
Αν και στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας η κατάσταση των υπόγειων υδάτων παραμένει σχετικά καλή, το πρόβλημα είναι πιο έντονο στα ανατολικά τμήματα, όπως η Θεσσαλία και η Μακεδονία, όπου η υπερεκμετάλλευση των υδάτων είναι μεγαλύτερη. Παρά τις βροχοπτώσεις σε κάποιες περιοχές, η κλιματική κρίση και η αυξανόμενη κατανάλωση νερού θέτουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα των υδάτινων πόρων.
Για να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία, η βελτίωση των συστημάτων άρδευσης και η ανάπτυξη στρατηγικών όπως η ανακύκλωση λυμάτων και η ευφυής γεωργία είναι κρίσιμες. Επιπλέον, η εφαρμογή ανασχετικών φραγμάτων και η αφαλάτωση σε νησιωτικές περιοχές μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση των υδάτινων αποθεμάτων, ενώ πρέπει να γίνουν πιο αυστηρές πρακτικές στη διαχείριση των υπόγειων υδάτων για την αποφυγή εξάντλησης των αποθεμάτων τους.