Η Υρώ Λούπη, πρωταγωνίστρια στην παράσταση «Η αγάπη άργησε μια μέρα», μοιράζεται τις σκέψεις της για το έργο και τις σύγχρονες κοινωνικές καταστάσεις, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα On Time.
Το έργο της Λιλής Ζωγράφου, το οποίο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολάρι, αποτελεί μια ισχυρή δήλωση για την αγάπη και την ελευθερία, εν μέσω της σκληρής πραγματικότητας μιας πατριαρχικής κοινωνίας. Παρά το πέρασμα των χρόνων, η Λούπη τονίζει την επικαιρότητα του έργου, υπογραμμίζοντας τις αναλογίες του με τις σύγχρονες κοινωνικές παθογένειες, όπως οι γυναικοκτονίες και οι κακοποιήσεις, που έχουν λάβει ανησυχητικές διαστάσεις στην Ελλάδα.
«Αν και το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά πριν από τριάντα χρόνια, δεν είναι μουσειακό», λέει η Υρώ Λούπη. «Αντίθετα, αντανακλά τα προβλήματα που συνεχίζουν να βασανίζουν την κοινωνία μας και που τα βλέπουμε να εκδηλώνονται με ανησυχητική συχνότητα. Ζούμε σε μία εποχή όπου ενώ οι κοινωνίες θα έπρεπε να εξελίσσονται, ταυτόχρονα εκδηλώνονται όλο και πιο ακραία φαινόμενα βίας και καταπίεσης.»
Η ηθοποιός εκφράζει την οργή και την απογοήτευσή της για τις καθημερινές ειδήσεις που σχετίζονται με τη βία και την κακοποίηση, όχι μόνο κατά των γυναικών, αλλά και κατά των παιδιών και των ζώων. «Συμβαίνουν ακραία πράγματα στις μέρες μας, και ενώ μιλάμε για πρόοδο, βλέπουμε ότι υπάρχει κάτι βαθύτερο και σκοτεινότερο που επηρεάζει πολλές ζωές», αναφέρει χαρακτηριστικά. Η Υρώ Λούπη πιστεύει ότι το έργο, με τις σκληρές σκηνές κακοποίησης και το δυναμικό του μήνυμα κατά της πατριαρχίας και του αυταρχισμού, αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την αφύπνιση της κοινωνίας, και προτρέπει τους νέους να το παρακολουθήσουν για να κατανοήσουν τις συνέπειες της βίας και του φασισμού.
Η παράσταση, που απευθύνεται σε εφήβους άνω των 12 ετών, φιλοδοξεί να ανοίξει έναν διάλογο για τη βία, τη χειραφέτηση και την ανάγκη για μια πιο δίκαιη κοινωνία, καταδεικνύοντας την ένταση και τη σοβαρότητα των προβλημάτων που βιώνουν καθημερινά πολλοί άνθρωποι, ακόμα και στα πιο κοντινά περιβάλλοντα, όπως τα σχολεία.