Στο Ενώπιος Ενωπίω βρέθηκε καλεσμένη χθες η Σοφία Μπεκατώρου. Η ίδια αποκάλυψε γιατί αποφάσισε να μιλήσει τώρα για τον βιασμό της, την πορεία της στην ιστιοπλΐα, ενώ παράλληλα ανέφερε τι της είπε η κόρη της μετά την αποκάλυψη για τη σεξουαλική παρενόχληση.
“Ξεκίνησα σε ηλικία 7 ετών. Έκανα τον πρώτο ναυτικό κόμπο και από τότε ξεκίνησα. Είναι μια απέραντη ελευθερία να βρίσκομαι μέσα στη θάλασσα. Σαν να είναι ένα κινητό σκάκι. Είναι ψυχοθεραπεία. Όταν μπήκα ως σημαιοφόρος στο Μαρακανά ήταν η κορυφαία μου στιγμή και βέβαια όταν αγωνίσθηκα στο όνομα της αδελφής μου. Όσο ξεχώριζα στους αγώνες τόσο μεγαλύτερο πόλεμο είχα. Όλοι οι αθλητές που διακριθήκαμε είχαμε πρόβλημα με την ομοσπονδία. Υπάρχουν αποδείξεις και στοιχεία για αυτό. Αγανακτήσαμε συσπειρωθήκαμε και είπαμε τα προβλήματα που έχουμε αντιμετωπίσει όλα αυτά τα χρόνια.”, είπε για την πορεία της στον αθλητισμό.
Τι είπε η Σοφία Μπεκατώρου για την απόφασή της να μιλήσει τώρα για τον βιασμό της και τι απαντά σε όσους λένε ότι θέλει να πολιτευτεί.
“Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση. Το τραύμα ήταν βαθύ. Το είχα κρύψει βαθιά μέσα μου ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια. Συνειδητοποίησα ότι αφού δεν έδρασα άμεσα φοβόμουν ότι αν μιλούσα μετά δεν θα μπορούσα να το αποδείξω και υπήρχε φόβος. Μετά όμως κατάλαβα ότι έλεγα ψέματα στον εαυτό μου. Όταν κατάλαβα ότι αυτός ο άνθρωπος συνέχιζε να φέρεται έτσι, αποφάσισα ότι πρέπει να μιλήσω. Όταν άκουσα από κάποιον πατέρα ότι αυτός συνεχίζει να αποπλανεί. Δηλώνω ξεκάθαρα ότι δεν έχω σκοπό να πολιτευτώ. Δεν πάω για ευρωβουλευτής! Και δεν έχω στόχο να βοηθήσω να φύγει κάποια διοίκηση στην ομοσπονδία. Έχω μιλήσει διεξοδικά γιατί δεν το είπα τότε. Δεν θα ήθελα να μιλήσω σε ανώνυμους. Το τραύμα είναι πολύ μεγάλο και δεν είναι εύκολο να μιλήσεις. Όσο σκεφτόμουν τι έχει ειπωθεί δεν μπορούσα να μιλήσω. Τις περισσότερες φορές αυτά τα περιστατικά, η καταγγέλλονται αργά η καθόλου.
Σε αυτές τις περιπτώσεις το θύμα έχει οικειότητα με το θύτη. Και το λέω δεν το περίμενα ποτέ από αυτόν. Ήμασταν ενθουσιασμένες με αυτόν τον άνθρωπο γιατί φαινόταν ότι μας βοηθάει. Τώρα που γνωρίζω και το νομικό κομμάτι της υπόθεσης, βλέπω δυστυχώς ότι η νομοθεσία δεν βοηθάει. Πρέπει λοιπόν το θύμα να δράσει άμεσα. Πρέπει να δοθεί περισσότερο χρονικό διάστημα για να γίνουν οι παραγραφές. Γιατί τα θύματα δεν μπορούν να μιλήσουν άμεσα. Θέλουν χρόνο. Προσπάθησε να αρνηθεί ότι ήταν βιασμός. Δεν μου είπε ποτέ συγγνώμη. Εμένα με ενδιαφέρει να μην κάνει ποτέ ξανά κακό σε κανένα.”
“Έτσι είπα στα παιδιά μου ότι θα το δημοσιοποιήσω”
“Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα πάρει τόση δημοσιότητα το θέμα. Φρόντισα να συζητήσω με τα παιδιά πριν. Να τους πω για τη σεξουαλική βία. Αν και είναι μικρά. Ο γιός μου είναι 12 και η κόρη μου 8 ετών. Τους εξήγησα. Ο γιος μου στην αρχή μου είπε ότι θα γίνουμε ρεζίλι και δεν θα μπορεί να πηγαίνει στο σχολείο. Στην αρχή στεναχωρήθηκα αλλά μετά του είπα ότι πρέπει να μιλήσω για να σωθούν κι άλλα παιδιά. Και τότε ηρέμησε. Η κόρη μου μου είπε :”Τώρα νιώθω ότι όταν μεγαλώσω δεν θα φοβάμαι πια””