Χωρίς αμφιβολία, το να περάσει κανείς όλα όσα βιώνουν εκείνοι που βρίσκονται αυτή τη στιγμή με τον κορωνοϊό στον οργανισμό τους, είναι κάτι που κανένας δεν θα ήθελε να το ευχηθεί για κανέναν. Το χειρότερο σενάριο φυσικά είναι να “χάσεις” κάποιον από τον ιό της πανδημίας που μας ταλαιπωρεί. Αλλά ίσως… αν δεν το αναφέρεις δυνατά, ίσως να… το ξορκίσεις.
Ο Πάτροκλος, πρόσφατα έζησε ίσως την πιο όμορφη μέρα της ζωής του. Μία εβδομάδα πριν, βγήκε αρνητικός στον κορωνοϊό. Μετά από δική του πρωτοβουλία, αφού είχε παρατηρήσει κάποια συμπτώματα, έκανε το τεστ για να δει αν τελικά έχει τον κορωνοϊό ή όχι. Η σκέψη του όμως βγήκε σωστή και βγήκε θετικό. Μετά από πολλές μέρες με τον κορωνοϊό να προσπαθεί να τον “ρίξει” εκείνος, βγήκε σχεδόν νικητής, αφού όπως λέει και ο ίδιος “με το εμβόλιο θα πούμε ότι νικήσαμε και όχι με ένα απλό αρνητικό τεστ”.
Πριν μιλήσουμε τηλεφωνικά για αυτή την αποκλειστική συνέντευξη, είχαμε κάνει μία συμφωνία. Θα τα πούμε όλα, θα τα ζήσουμε ξανά μαζί όλα και θα δώσουμε το μήνυμα που πρέπει να λάβουν όλοι εκεί έξω. Ο Πάτροκλος βρίσκεται στο σπίτι του, προσπαθώντας να έρθει και πάλι στα επίπεδα υγείας που βρισκόταν πριν από καιρό. Ας διαβάσουμε τι είπε αποκλειστικά στο magdasnews.gr
Πάτροκλε, σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την κουβέντα που θα κάνουμε σήμερα.
“Εγώ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Δεν θέλω να πούμε πολλά. Δεν μπορώ ακόμη η αλήθεια είναι, γιατί κουράζομαι λιγάκι πιο εύκολα. Αλλά θέλω να πούμε την ουσία και να καταλάβει ο κόσμος τι είναι αυτό που κυκλοφορεί εκεί έξω.”
Ωραία λοιπόν. Ας ξεκινήσουμε από την ημέρα που έμαθες πως είσαι θετικός στον Covid19. Πώς συνέβη αυτό και τί έγινε αμέσως μετά;
“Είχα κάποια συμπτώματα. Ήταν περίεργο. Δεν μπορώ να σου τα περιγράψω ακριβώς. Απλά νιώθεις το σώμα σου βαρύ. Σαν να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Πήγα λοιπόν στο ΠΑΣΤΕΡ να κάνω τις εξετάσεις που έπρεπε, με αποτέλεσμα να μάθω ότι είμαι θετικός στον κορωνοϊό. Έτσι έπρεπε να παραμείνω σε καραντίνα, όπως συμβαίνει σε όλες αυτές τις περιπτώσεις.”
Κατάλαβες πώς πήρες και εσύ τον ιό όπως τόσοι άλλοι;
“Λόγω εργασίας, βρέθηκα σε χώρο με άλλα άτομα και παρόλη την προσοχή, προφανώς και εκτέθηκα έτσι στον ιό. Έχοντας αρκετά από τα συμπτώματα τα οποία σου λέω πως δεν μπορούσα να τα διευκρινήσω, εξετάστηκα και βρέθηκα θετικός.”
Πώς ένιωσες λοιπόν όταν άκουσες τη λέξη “θετικός”;
“Δεν σου κρύβω ότι με τρόμαξε αλλά όπως με βεβαίωσαν και οι γιατροί, θα το ξεπερνούσα. Αυτό μου έδινε πολύ δύναμη. Γενικότερα οι γιατροί μας έδιναν σε όλους δύναμη να συνεχίσουμε. Να μην αφήσουμε το σώμα μας να παραδοθεί στη μάχη. Είχα κάποιους μυηκούς πόνους και λίγο πυρετό αλλά ευτυχώς, όπως μου είπαν οι γιατροί, μπορούσα να το ξεπεράσω.”
Δεν θέλω να σε μεταφέρω ξανά εκεί, αλλά είναι δύσκολο το να έχουμε μία εικόνα από όσα όσα συμβαίνουν μέσα στο νοσοκομείο. Χωρίς να σε κουράσω ή να σε ρίξω ψυχολογικά, μπορείς να μας πεις κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία από όσα έβλεπες γύρω σου;
“Μεταφέρομαι εκεί έτσι και αλλιώς όταν κλείνω τα μάτια μου πια. Ξέρεις, δεν σε κάνει αδύναμο όλο αυτό. Σωματικά ναι, αλλά ψυχικά όχι. Εκεί είναι που γίνεσαι πιο δυνατός σαν άνθρωπος. Είναι δύσκολο να το περιγράψω. Θυμάμαι όμως ανθρώπους να μην μπορούν να πάρουν ανάσα. Να βρίσκονται δίπλα τους οι γιατροί και να τους κρατούν το χέρι. Να τους δίνουν κουράγιο και να τους χορηγούν οξυγόνο. Αλλά το οξυγόνο δεν είναι ποτέ αρκετό σε αυτή την ασθένεια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά άνθρωπο δίπλα μου να ρωτάει τον γιατρό αν θα πεθάνει και ο γιατρός να βάζει τα κλάμματα. Να μην μπορεί να δώσει καμία απάντηση και απλά να του λέει ότι θα κάνει τα πάντα για να βγει ζωντανός από κει μέσα. Και πάντα μία ερώτηση συνέχιζε και δεν σταματούσε.”
Ποια ήταν αυτή η ερώτηση;
“Μπορείς να μου δώσεις λίγο ακόμη οξυγόνο;”
Είναι πραγματικά σοκαριστικό. Εσύ ενημέρωσες όσους είχες έρθει σε επαφή πρόσφατα;
“Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα. Ως εθελοντής, ως χορευτής, ως άνθρωπος, έρχομαι σε επαφή με πολύ κόσμο σχεδόν καθημερινά. Βέβαια με την πανδημία είχα περιορίσει τις συναντήσεις μου, αλλά το πρώτο πράγμα που έκανα είναι να πάρω όσους συνάντησα τις τελευταίες 15 ημέρες. Και, δεν το λεώ για να φανώ καλός, αλλά κάθε βράδυ προσευχόμουν να μην έχω κολλήσει κανέναν. Να μην είχα συνεχίσει αυτή την μαύρη αλυσίδα.”
Οι δικοί σου άνθρωποι πώς αντέδρασαν λοιπόν;
“Έκαναν πολλές ερωτήσεις και αυτό είναι τρομερά δύσκολο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι και όσοι βρεθήκαμε θετικοί στον ιό δεν θα πρέπει να ντρεπόμαστε ή να φοβόμαστε να το πούμε. Συμβαίνει ήδη σε όλο τον πλανήτη. Και δεν είναι θέμα τύχης να τον κολλήσεις, αλλά θέμα ατυχίας. Ας μην ρωτάμε λοιπόν κάποιον που βρίσκεται θετικός, από πού τον κόλλησε τον ιό ή πώς τον κόλλησε. Είναι πανδημία. Παντού υπάρχει.”
Τί θα ήθελες να πεις σε όσους μας διαβάζουν εκεί έξω;
“Αν κάποιος νιώθει συμπτώματα, ας κάνει το τεστ, ας μείνει σε μία προσωπική καραντίνα. Στο σπίτι του. Δεν είναι taboo να είναι κάποιος θετικός στον κορωνοϊό. Δεν χρειάζεται να το κρύβει κανείς. Αντιθέτως, έτσι κάνει κακό και στους γύρω του.”
Θέλω ένα ακόμη χαρακτηριστικό. Τι νιώθει κανείς όταν έχει τον κορωνοϊό;
“Ότι το σώμα του φεύγει. Προς τα κάτω. Ότι είναι βαρύ. Ο θώρακας πονάει απίστευτα. Και ακόμα. Ακόμα όταν είσαι αρνητικός, οι πόνοι αργούν να φύγουν γιατί σώμα ακόμα δίνει τη δική του μάχη. Δεν μπορείς να σηκωθείς εύκολα, αλλά ούτε μπορείς και να κοιμηθείς καλά. Είσαι σε έναν πόλεμο με κάτι που δεν βλέπεις εκεί έξω, αλλά εσύ πρέπει να μάθεις να το πολεμάς, με συμμάχους τους γιατρούς που σου δίνουν πίστη, ελπίδα και έναν λόγο να περιμένεις το αύριο με καλύτερα νέα.”
Και πάμε στην ημέρα που έμαθες ότι είσαι αρνητικός στον κορωνοϊό.
“Ναι. 11 ημέρες αφού μου ανακοινώθηκε ότι είχα προσβληθεί από τον κορωνοϊό, πήρα τα νέα αποτελέσματα. Βγήκα αρνητικός στον κορωνοϊό και μάλιστα με γερά αντισώματα. Δεν ήταν εύκολο αυτό το διάστημα. Ήταν η μάχη που μου χρώσταγε η ζωή, ο Θεός, πες το όπως θες. Από αυτή τη μάχη βγήκα νικητής.”
Η πιο κρίσιμη στιγμή σου πριν το αρνητικό αποτέλεσμα;
“Μία ημέρα πριν δεν ήξερα αν θα μπορούσα να συνεχίσω. Η πιο κρίσιμη στιγμή ήταν όταν δεν μπορούσα να αναπνεύσω,το οξυγόνο μου είχε πέσει και πονούσα στο στήθος αλλά και σε όλο το σώμα.”
Η επόμενη μέρα πώς σε βρήκε λοιπόν;
“Δυνατό. Ξεκίνησα ξανά καλή διατροφή, να δυναμώσω τον οργανισμό μου μετά από την ταλαιπωρία. Κάθε μέρα πηγαίνω και καλύτερα. Ξέρω ότι δεν θα ξυπνήσω ένα πρωί και όλα θα είναι σαν να μην συνέβη τίποτα. Θα έρθει και αυτή η μέρα. Αρκεί να πηγαίνουμε κάθε μέρα και καλύτερα. Συνεχίζω τη ζωή μου, αλλά με ελάχιστες μετακινήσεις, μόνο για τρόφιμα.”
Η αντιμετώπιση των γύρω σου όταν επιτέλους βγήκες αρνητικός;
” Διάφορες αντιδράσεις. Από αντιμετώπιση σαν να είχα χολέρα μέχρι και να στενοχωριούνται που δεν μπορούν να σε κάνουν μια αγκαλιά να σου δώσουν κουράγιο. Αλλά ξέρεις τι λέω; Όλα αυτά δίνουν δύναμη. Και οι καλές και οι κακές συμπεριφορές.”
Κάτι τελευταίο που θα ήθελες να πεις σε όσους πρόκειται να μας διαβάσουν;
“ΈΝα ευχαριστώ σε όσους ήταν δίπλα μου αυτό το διάστημα, έστω και εξ αποστάσεως και μία μεγάλη συμβουλή. Μην κατηγορήσετε όσους νοσήσουν! Το να προσέχει κανείς και να συμπεριφέρεται υπεύθυνα είναι απαραίτητο. Αλλά ακόμη και έτσι, μπορεί κάποιος να αποκτήσει τον ιό. Στηρίξτε κυρίως ψυχολογικά όσους βρεθούν σε αυτή την θέση γιατί πρέπει να είναι γενναίοι ώστε και ο οργανισμός τους να μπορέσει να πολεμήσει και να κερδίσει.”
Πάτροκλε σε ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σου.
“Εγώ ευχαριστώ. Να είστε όλοι καλά!”
Συνέντευξη: Άκης Τσακίρης