Με το πέρας της πανδημίας, παρατηρήθηκε αυξημένος αριθμός λοιμώξεων αναπνευστικού από διάφορους λοιμογόνους παράγοντες, όπως ο ιός RSV.
Ωστόσο, η αιτιολογία αυτού του φαινομένου παραμένει αβέβαιη. Ο όρος “ανοσιακό χρέος” (immunity debt) αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 2021 και περιγράφει την ελλιπή διέγερση του ανοσοποιητικού είτε λόγω μειωμένης έκθεσης σε αναπνευστικούς ιούς λόγω προληπτικών μέτρων, όπως η χρήση μασκών, είτε λόγω μείωσης του εμβολιασμού κατά άλλων λοιμώξεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η Παθολόγος καθηγήτρια Επιδημιολογίας, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, και ο ιατρός Παναγιώτης Μαλανδράκης περιλαμβάνουν στη σύνοψή τους δεδομένα από μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “JAMA” στις 10 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με τη μελέτη, μετά την άρση των προστατευτικών μέτρων στην Κίνα, παρατηρήθηκε αύξηση στις λοιμώξεις του αναπνευστικού. Παρόμοιες τάσεις παρατηρήθηκαν παγκοσμίως. Τα εμβόλια, εκτός από την προστασία κατά συγκεκριμένων παθογόνων, παρέχουν επίσης “ετερόλογη ανοσία,” προστατεύοντας από διάφορες λοιμώξεις.
Η μείωση των περιστατικών RSV κατά τη διάρκεια της πανδημίας οδήγησε σε χαμηλότερα αντισώματα σε ενήλικες, ενώ τα νεογνά εξαρτώνται από τα αντισώματα των μητέρων. Το ίδιο αφορά και στην ανοσίακή κλοπή, όπου η μακροχρόνια διέγερση του ανοσοποιητικού από τον ιό SARS-CoV-2 μπορεί να καθιστά τους ασθενείς ευάλωτους σε άλλες λοιμώξεις. Τέλος, η επίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι εμφανής και στο μακροχρόνιο COVID-19, όπου η χρόνια ανοσοκαταστολή μπορεί να συνεχίζεται ακόμη και μετά την ανάρρωση από τη σοβαρή λοίμωξη.