Η Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία στις 3 Δεκεμβρίου, είναι μια ημέρα που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του κοινού, στην κατανόηση και την αποδοχή των ατόμων με αναπηρία. Μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν ενσωματώσει στο πρόγραμμα τους κάθε απόγευμα το Δελτίο Ειδήσεων στην Νοηματική Γλώσσα.
Με αφορμή την ημέρα αυτή, μιλήσαμε με τον παρουσιαστή του νοηματικού δελτίου ειδήσεων του Alpha, Παναγιώτη Σουρέλη, ο οποίος σε μία συνέντευξη- κατάθεση ψυχής, αναφέρετε στα άτομα με προβλήματα ακοής και αποκαλύπτει, πως ο ίδιος το βιώνει στην οικογένειά του. Ο δημοσιογράφος, ανήκει στη νέα γενιά και στα φρέσκα πρόσωπα της τηλεόρασης και με σπουδαίες συνεργασίες. Αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι ότι είναι ένας άνθρωπος πολύ χαμηλών τόνων. O κόσμος μπορεί να τον βλέπει πολλά χρόνια στο φακό, αλλά ξέρει λίγα πράγματα για εκείνον.
“Από τα 11 μου χρόνια μέχρι την ενηλικίωσή μου,
έπαιζα ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικές ομάδες”
Πως ήταν τα παιδικά χρόνια, η οικογένεια και οι φίλοι στην ζωή σου . Τι θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια;
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον όμορφο Πειραιά, σε μια οικογένεια όπου τόσο εγώ, όσο μικρότερη αδερφή μου, λάβαμε πολλή αγάπη. Η παιδική ηλικία, μου χάρισε ιδιαίτερες αναμνήσεις. Η αδερφή μου, είναι ένα ιδιαίτερο πρόσωπο στη ζωή μου, αφού δεν κρύβω την αδυναμία που της έχω. Οι φίλοι μου, μπορεί να είναι λίγοι, αλλά έχουν δοκιμαστεί αρκετά όλα αυτά τα χρόνια. Και βέβαια έχω φίλους και μέσα από τον επαγγελματικό μας χώρο αλλά και από την παιδική μου ηλικία και αυτό που δίνει πολύ χαρά. Το άθλημα που αγάπησα είναι το ποδόσφαιρο. Από τα 11 χρόνια μέχρι την ενηλικίωσή μου, έπαιζα σε ερασιτεχνικές ομάδες, με καθημερινές προπονήσεις και προετοιμασία κάθε καλοκαίρι. Μπορεί να μην είχα τελικά το ταλέντο να ζήσω οικονομικά από αυτό, όμως με βοήθησε να αντιληφθώ την αξία της συνεργασίας, κάτι που αποδείχθηκε χρήσιμο εργαλείο στη δημοσιογραφία.»
Από το σχολείο, φοιτητικά χρόνια, έχεις αναμνήσεις; Πώς αποφάσισες να γίνεις δημοσιογράφος;
«Αν και μικρός ήμουν αρκετά ντροπαλός, καλός μαθητής μεν, ανήσυχος δε, με έφεση στα μαθήματα θεωρητικής κατεύθυνσης, είχα την τάση της έρευνας και καταγραφής στοιχείων, χωρίς όμως να ξέρω πως να τα αξιοποιήσω.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά, συμμαθητές μου να με αποκαλούν «πληροφοριάκια», το οποίο μπορεί να φάνταζε κολακευτικό, αν και γενικά δεν μου αρέσουν τα παρατσούκλια. Συνέχισα τις σπουδές μου στο ΙΕΚ Αθλητικού Ρεπορτάζ. Αφού δεν μπορούσα να ζήσω από το ποδόσφαιρο, γιατί να μην ζήσω μεταδίδοντας αγώνες ποδοσφαίρου; Παρακολουθούσα τα μαθήματα της σχολής και καθημερινά έκανα την πρακτική μου στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΠΟΡ FM. Άρπαζα τις ευκαιρίες, δούλευα σκληρά και πολύ γρήγορα ανταμείφθηκα για όλες τις θυσίες που είχα κάνει. Μόλις στον τρίτο μήνα της σχολής, βρήκα δουλειά σε ένα μικρό site και μια τοπική εφημερίδα όπου έβγαλα τα πρώτα μου χρήματα, το 1999. Το χόμπι μου, πλέον, είχε γίνει το επάγγελμά μου. Το 2000 μπήκα στον τηλεοπτικό σταθμό Tempo και έτσι άρχισα την σταδιοδρομία στα τηλεοπτικά κανάλια.»
“Έμαθα να γράφω στον υπολογιστή του στρατοδικείου,
όπου την πρώτη ημέρα έψαχνα στο πληκτρολόγιο να βρω το α και το β.”
Σήμερα, κοιτώντας πίσω σου, έχεις διανύσει μια μεγάλη διαδρομή στη δημοσιογραφία. Θα θέλαμε να μας μιλήσεις για αυτή τη διαδρομή και τα μεγάλα στάδια που πέρασες, σε εφημερίδα, ραδιόφωνο και τηλεόραση.
«Λένε ότι τα πρώτα δέκα χρόνια είναι τα δύσκολα και φέτος κλείνω 20 χρόνια στο μαγικό ταξίδι της δημοσιογραφίας, διατηρώντας την ίδια όρεξη για έρευνα και δουλειά. Εργάστηκα ως αθλητικός συντάκτης για τέσσερα χρόνια. Μάλιστα, ακόμη και την περίοδο που ήμουν φαντάρος. Έπειτα από θητεία σε Χίο και Τρίπολη, πήρα μετάθεση στο Στρατοδικείο Αθηνών. Τα μεσημέρια οπότε και έφευγα, πήγαινα να εργαστώ σε site και εφημερίδα. Έμαθα να γράφω στον υπολογιστή του στρατοδικείου, όπου την πρώτη ημέρα έψαχνα στο πληκτρολόγιο να βρω το «α» και το «β».
Χρονιά σταθμός για την καριέρα μου ήταν το 2004. Μέχρι τότε δεν ήθελα και δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου σε άλλο είδος δημοσιογραφίας πέραν του αθλητικού ρεπορτάζ. Μέχρι που συναντήθηκα με τον Νίκο Ευαγγελάτο όπου μου πρότεινε να εργαστώ στην πολύ επιτυχημένη εκπομπή του «ΤΕΤ Α ΤΕΤ» στο Alter. Πήρα τη σωστή απόφαση και συνέχισα στο ελεύθερο ρεπορτάζ. Ακολούθησαν επτά χρόνια στο δελτίο ειδήσεων του Alter, μέχρι την τελευταία ημέρα οπότε και έκλεισα με τα γνωστά σε όλους δυσάρεστα αποτελέσματα. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα. Στη συνέχεια εργάστηκα στο Star Channel, στις εφημερίδες Real News, Πρώτο Θέμα, έκανα ραδιοφωνική εκπομπή στο ΘΕΜΑ FM με τον Γιώργο Λαμπράκο, ενώ για τέσσερα χρόνια ήμουν στη δημοσιογραφική ομάδα της εξαιρετικής εκπομπής «Αυτοψία» του Alpha με τον Αντώνη Σρόιτερ.
Από το τέλος του 2019, ανήκω στο δυναμικό του δελτίου ειδήσεων του Alpha. Τα τελευταία δύο καλοκαίρια παρουσίασα την πρωινή καλοκαιρινή εκπομπή «Αlpha παντού», την πρώτη χρονιά με την Βίκυ Χαντζή, ενώ τη δεύτερη προστέθηκε στην παρέα μας και η Φωτεινή Πετρογιάννη. Μια υπέροχη συνεργασία.»
“Το συγκλονιστικότερο ρεπορτάζ, που κλήθηκα
να καλύψω ήταν η φωτιά στο Μάτι.”
Αυτά τα χρόνια σίγουρα θα έχεις ζήσει πολλά και ενδιαφέροντα ως ρεπόρτερ. Ποιο είναι το ρεπορτάζ που σε συγκλόνισε;
«Πολλά τα τραγικά γεγονότα που με σημάδεψαν την ώρα της δουλειάς αλλά και τον λαό μας. Έχω καλύψει τη φωτιά στην Ηλεία, την τραγωδία στο Λούσιο ποταμό, το ναυάγιο του Sea Diamond, την επίθεση στους αστυνομικούς στα Ζωνιανά, έχω πετάξει με ελικόπτερο πάνω από πύρινα μέτωπα και έχω βρεθεί στο πεδίο σχεδόν όλων των σημαντικών γεγονότων που συνέβησαν στην Ελλάδα τον 21ο αιώνα.
Το συγκλονιστικότερο ρεπορτάζ, που κλήθηκα να καλύψω ήταν η φωτιά στο Μάτι. Αδιανόητες εικόνες, μια πρωτόγνωρη κοινωνική τραγωδία, απίστευτες περιγραφές, που θα μείνουν χαραγμένες ανεξίτηλα στο μυαλό και τη ψυχή μου.»
Πάμε στο τώρα και το Νοηματικό δελτίο. Πως είναι η εμπειρία σου αυτή και ποια η σχέση σου με τα άτομα με αναπηρία, καθώς ξέρω ότι έχεις μια ιδιαίτερη ευαισθησία.
«Ο Alpha με εμπιστεύθηκε από τη πρώτη στιγμή της συνεργασίας μας, δίνοντας μου τις ευκαιρίες που αναζητούσα και οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη διοίκηση του καναλιού. Φέτος, η Διεύθυνση Ειδήσεων και Ενημέρωσης μου ανέθεσε την παρουσίαση του καθημερινού δελτίου ειδήσεων στη Νοηματική Γλώσσα που προβάλεται στις 17:40. Η ενημέρωση είναι για όλους! Και χαίρομαι που ο Alpha δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους με προβλήματα ακοής να ενημερωθούν για ό,τι συμβαίνει σε μια εποχή που η πληροφόρηση είναι πιο χρήσιμη από ποτέ.
Εξάλλου, ο Alpha ήταν εκείνος που εγκαινίασε πρώτος τη νέα υπηρεσία επιλογής ελληνικών υπότιτλων στα τηλεοπτικά του προγράμματα, δίνοντας έτσι την ευκαιρία να παρακολουθήσουν κάθε πρόγραμμα και οι συμπολίτες μας με προβλήματα ακοής. Ξέρετε, δεν γνωρίζουν όλοι οι κωφοί τη Νοηματική, ενώ υπάρχουν ηλικιωμένοι που χάνουν σταδιακά την ακοή τους και δεν μπορούν να τη μάθουν σε προχωρημένη ηλικία. Οι άνθρωποι με αναπηρία, οφείλουν τον απεριόριστο σεβασμό όλων μας και την αξιοποίηση της τεχνολογίας για την διευκόλυνση της καθημερινότητάς τους. Μην ξεχνάμε όμως και τους συνοδούς τους, που αξίζουν και αυτοί το «χειροκρότημά» μας.»
“Η μητέρα μου είναι μία γυναίκα νέα σε ηλικία
και έχασε την ακοή της σταδιακά.
Είναι μια σκληρή αλλαγή στη ζωή της οικογένειάς μας”
Άρα το συναίσθημα του να είναι η μητέρα σου στο σπίτι με προβλήματα ακοής κι εσύ στο στούντιο, να ξέρεις ότι εκείνη την ώρα δεν σε ακούει, πώς είναι; Περίμενες πότε ότι θα το ζούσες αυτό;
«Η μητρική αγάπη δεν περιγράφεται μόνο με λόγια. Η μητέρα μου με παρακολουθεί σε κάθε τηλεοπτικό δελτίο αφού είναι η πιο πιστή μου τηλεθεάτρια .Η αλήθεια είναι πως την πρώτη φορά που κλήθηκα να παρουσιάσω το δελτίο ειδήσεων στη Νοηματική Γλώσσα, γνωρίζοντας ότι μεταξύ των τηλεθεατών που απευθυνόμουν, ήταν και η μητέρα μου, ήταν μια από τις πιο δύσκολες τηλεοπτικές στιγμές μου.
Είναι όμως, το ίδιο συναίσθημα που νιώθω, κάθε φορά εκτός πλατό, όταν βρίσκομαι κοντά της και πρέπει να της μιλήσω αργά για να προλάβει να διαβάσει τα χείλη μου. Ξέρεις, είναι μία γυναίκα νέα σε ηλικία και έχασε την ακοή της σταδιακά. Είναι μια σκληρή αλλαγή στη ζωή της οικογένειάς μας, αλλά προσπαθούμε καθημερινά να την στηρίζουμε, ώστε να νιώθει ξεχωριστή, πάρα τα θέματα υγείας που αντιμετωπίζει.»
Η ζωή όλων μας άλλαξε με τον ερχομό της πανδημίας. Εσύ πώς βιώνεις την καραντίνα προσωπικά και επαγγελματικά;
«Η δική μου γενιά μπορεί να μην έζησε κάποιο πόλεμο με όπλα, όλοι μας όμως βιώνουμε σήμερα ένα βιολογικό πόλεμο. Η πανδημία του κορωνοϊού έχει ανατρέψει τη ζωή όλων των πολιτών παγκοσμίως. Εργάζομαι καθημερινά στο ρεπορτάζ και στο δελτίο, χωρίς να έχω σταματήσει ούτε μέρα μέχρι και σήμερα, τηρώντας πάντα τις οδηγίες των ειδικών. Η φύση της δουλειάς μας είναι τέτοια, που δεν μας επιτρέπει ούτε μέρα να είμαστε εκτός επικαιρότητας. Ελπίζω όμως, σύντομα να επιστρέψουμε στην κανονικότητα και να μεταδίδουμε ευχάριστα νέα στους συμπολίτες μας.»
