Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο κ. Μητσοτάκης αντιμετωπίζουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης ως κομπάρσους, που έχουν την υποχρέωση να βάζουν πλάτη στις επιδιώξεις τους.
Η επιλογή της ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών, με την αιφνιδιαστική και απαράδεκτη τροπολογία για την επέκταση της επιστολικής ψήφου και στις εθνικές εκλογές, ήταν να υπονομεύσει τη συναίνεση. Αυτοί οι τακτικισμοί αποδεικνύουν ότι δεν ενδιαφέρονται να διευκολύνουν τους Έλληνες του εξωτερικού να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, αλλά να παγιδεύσουν ή να συκοφαντήσουν όσους προσέρχονται με πνεύμα συναίνεσης σε αυτή τη συζήτηση.
Σε όλες τις συζητήσεις που προηγήθηκαν, υπήρξαν διαβεβαιώσεις πως το ζήτημα δεν θα τεθεί εν προκειμένω, αλλά ενδεχομένως σε επόμενο στάδιο. Αυτό είπε, μάλιστα, και η κυρία Κεραμέως προχθές, σε συνέντευξή της, δηλαδή ότι δεν θα ισχύσει για τις εθνικές εκλογές, καθώς αυτές έχουν άλλο νομοθετικό πλαίσιο, που ρυθμίζεται από το Σύνταγμα με ειδική νομολογία.
Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής συμφώνησε και έδωσε συναίνεση, κάνοντας μάλιστα και προτάσεις με συγκεκριμένη τροπολογία, ώστε οι εντός επικρατείας να ψηφίζουν με επιστολική ψήφο όταν υπάρχει πραγματικό κώλυμα (λόγοι υγείας, ηλικίας, αναπηρίας, εργασίας, σπουδών μακριά από τον κύριο τόπο κατοικίας). Όμως οι βοναπαρτισμοί της κυρίας Κεραμέως τορπίλισαν αυτή τη συναίνεση.
Και παρότι η τροπολογία δεν συγκέντρωνε τις 200 ψήφους που χρειαζόταν, δεν την απέσυρε, όπως ζητήσαμε, ώστε να υπάρξει πάλι κοινός τόπος. Πιστεύαμε πως σε τέτοιου είδους ζητήματα θα αφήναμε πίσω τους τακτικισμούς και θα οδεύαμε προς μία ωριμότερη δημοκρατία, αλλά επικράτησε η αλαζονεία και η αναξιοπιστία της κυβέρνησης.