Οι πονοκέφαλοι, το άγχος και η κατάθλιψη μπορεί να εξουθενώσουν τα άτομα που ζουν με αυτές τις καταστάσεις υγείας και τα ψυχεδελικά φάρμακα έχουν δείξει οφέλη ως θεραπείες για αυτές τις καταστάσεις σε κλινικές μελέτες, αλλά όχι για όλους. Τώρα, στο ACS Chemical Neuroscience, οι ερευνητές αναφέρουν ότι ένας λόγος για αυτό θα μπορούσε να είναι κοινές γενετικές παραλλαγές σε έναν υποδοχέα σεροτονίνης. Βρήκαν ότι επτά παραλλαγές επηρέασαν μοναδικά και διαφορετικά την in vitro απόκριση του υποδοχέα σε τέσσερα ψυχεδελικά φάρμακα.
Πρόσφατα, έχει ανανεωθεί το ενδιαφέρον και η έρευνα για τη χρήση ψυχεδελικών ενώσεων που διεγείρουν τους υποδοχείς σεροτονίνης στον εγκέφαλο λόγω πολλών υποσχόμενων ευρημάτων από κλινικές δοκιμές. Αυτοί οι υποδοχείς δεσμεύουν τη σεροτονίνη (5-υδροξυτρυπταμίνη, 5-HT) και άλλα παρόμοια μόρια που περιέχουν αμίνες, βοηθώντας στη ρύθμιση της διάθεσης, των αντιλήψεων, της γνώσης και των συναισθημάτων των ανθρώπων, καθώς και της όρεξής τους. Συγκεκριμένα, ο υποδοχέας σεροτονίνης γνωστός ως 5-HT2A είναι υπεύθυνος για τη μεσολάβηση των επιδράσεων των ψυχεδελικών φαρμάκων. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές φυσικές, τυχαίες γενετικές παραλλαγές, γνωστές ως πολυμορφισμοί μεμονωμένων νουκλεοτιδίων, που μπορούν να επηρεάσουν τη δομή και τη λειτουργία του υποδοχέα 5-HT2A. Έτσι, ο Bryan Roth και οι συνεργάτες του θέλησαν να διερευνήσουν πώς οι παραλλαγές στον υποδοχέα σεροτονίνης 5-HT2A επηρεάζουν την in vitro δραστηριότητα τεσσάρων ψυχεδελικών θεραπειών.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια σειρά δοκιμών για να μετρήσουν την επίδραση που είχαν επτά διαφορετικά SNP στη in vitro δέσμευση και σηματοδότηση του υποδοχέα σεροτονίνης 5-HT2A, παρουσία 4 ψυχεδελικών φαρμάκων. Τα αποτελέσματά τους έδειξαν ότι ορισμένες γονιδιακές παραλλαγές αλλάζουν τον τρόπο που ο υποδοχέας αλληλεπιδρά με τα ψυχεδελικά. Για παράδειγμα, ο πολυμορφισμός ενός νουκλεοτιδίου Ala230Th είχε αυξημένες και μειωμένες αποκρίσεις στα φάρμακα που δοκιμάστηκαν σε σύγκριση με την αρχική έκδοση του γονιδίου, ενώ η μετάλλαξη His452Th έδειξε μόνο μειωμένα αποτελέσματα. Με βάση τα ευρήματά τους, οι ερευνητές αναμένουν ότι ασθενείς με διαφορετικές γενετικές παραλλαγές θα αντιδρούσαν διαφορετικά στις θεραπείες που υποβοηθούνται από ψυχεδελικά. Προτείνουν στους γιατρούς να εξετάσουν τη γενετική των υποδοχέων σεροτονίνης ενός ασθενούς για να προσδιορίσουν ποια ψυχεδελική ένωση είναι πιθανό να είναι η πιο αποτελεσματική στη θεραπεία.
