Βουβός πόνος για την πιστή γραμματέα του Μίκη Θεοδωράκη Ρένα Παρμενίδου, που προσπαθεί να συνειδητοποιήσει τον χαμό του κορυφαίου μουσικοσυνθέτη.
Η γυναίκα που εδώ και 20 χρόνια βρισκόταν στο πλευρό του παγκόσμιου Ελληνα πενθεί σιωπηρά για τον δικό της Μίκη!
Από τον Νίκο Νικόλιζα για το newsbreak.gr
Ηταν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν, νεαρή κοπέλα ακόμα, η Ειρήνη Παρμενίδου ευτύχησε να βρεθεί στον ίδιο δρόμο με τον άνθρωπο που έμελλε να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην παγκόσμια Ιστορία της μουσικής. Σεμνή, λιγομίλητη, ευγενική και πάνω απ’ όλα εχέμυθη. Αυτά είναι μερικά από τα προσόντα που ο Μίκης βρήκε στο νεαρό, τότε, κορίτσι και την τοποθέτησε δίπλα του ως γραμματέα. Νυχθημερόν, η Ειρήνη Παρμενίδου ήταν εκεί, στο σπίτι του Μίκη, προσφέροντας τις υπηρεσίες της. Εκείνη του προγραμμάτιζε τα ραντεβού, εκείνη του έφτιαχνε το πρόγραμμα των συναυλιών του, εκείνη απαντούσε στο τηλέφωνο και, κατόπιν συνεννόησης με τον κορυφαίο μουσικοσυνθέτη, καθόριζαν την καθημερινότητά του. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Μίκης την αποκαλούσε «τα μάτια και τα αυτιά του», καθώς τον προστάτευε από οποιεσδήποτε «στραβοτιμονιές» εμφανίζονταν στον δρόμο του.
Μάλιστα, ο ίδιος ο Μίκης, όταν πριν από μερικά χρόνια ο Παγκρήτιος Σύλλογος Φίλων του Μίκη Θεοδωράκη έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του στον Ξενώνα του Μουσείου Μίκης Θεοδωράκης, με πανοραμική θέα στη θάλασσα των Χανίων μέχρι το Ακρωτήρι, έστειλε ως εκπρόσωπό του την πιστή του γραμματέα.
Πριν από λίγες ημέρες και ενώ είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τον Μίκη και για το μεγάλο ταξίδι του, η γυναίκα που πίστεψε όσο κανείς άλλος στον τεράστιο Ελληνα επωμίστηκε το βάρος να βρίσκεται εκεί όταν εκείνος ξεψυχούσε, ενώ ειδοποίησε όλη την οικογένεια για το τραγικό συμβάν.
Ωστόσο, παραμένει ακόμα άγνωστο αν η Ρένα Παρμενίδου μετά το πέρας της κηδείας του κορυφαίου Ελληνα μουσικοσυνθέτη θα παραμείνει στο σπίτι που ο Μίκης έγραψε μερικές από τις χρυσές σελίδες της ελληνικής Ιστορίας ή αν θα φύγει έχοντας από εκείνον τις αναμνήσεις μίας ολόκληρης ζωής… Για εκείνη το σπίτι στου Φιλιπάππου ήταν και δικό της καταφύγιο, ένα καταφύγιο γεμάτο αναμνήσεις που έχουν χαραχθεί για πάντα στην ψυχή της.