“Το κάνουν θρύψαλα το καίκι και
επιμένουν ξανά.
Τι στο διάολο κατηφόρα είναι αυτή
που μας φτιάξανε, Θεέ μου;
Τα καίκια μας ανήκουν στη θάλασσα.”
Σε αυτό το φορτισμένο κλίμα τοποθετεί την πλοκή της νέας του νουβέλας με τίτλο “Σπασμένα αποτυπώματα”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Πηγή”, ο συγγραφέας Γιάννης Ζιώτης.
Η συνάντηση με την “ιστορία” για τον Θόδωρο, ενός ιστοριοδίφη της γενιάς του ’30,
που βλέπει να ξετυλίγεται μπροστά στα έκπληκτα μάτια του μια ολοκληρωτική καταστροφή στη στεριά.
Η κοινοτική οδηγία που επιδοτεί την απόσυρση της αλιευτικής άδειας με αντάλλαγμα το υποχρεωτικό σπάσιμο των παραδοσιακών ξύλινων σκαφών,
τον αναγκάζει να αναμετρηθεί με τις μνήμες και το αποτύπωμά του, αλλά ταυτόχρονα να αναρωτηθεί φωναχτά μαζί με τη Μυρτώ, σε συνθήκες μάλιστα πρωτοφανούς έντασης μεταξύ τους, τι μπορεί άραγε να σημαίνει για τον κόσμο του αύριο η συντριβή, το “κόψιμο” ενός παραδοσιακού καικιού, που σμιλεύτηκε κυριολεκτικά στο χέρι από επιδέξιους καραβομαραγκούς μιας άλλης εποχής, στα καρνάγια και τους ταρσανάδες των νησιών μας;
Ένα βιβλίο σταθμός για τη διάλυση των ελληνικών καικιών με συγκλονιστικές περιγραφές, που διαβάζεται σαν σύγχρονη αλληγορία.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Ο Γιάννης Ζιώτης γεννήθηκε στην Άνδρο το 1976. Τα βιβλία του έχουν µεταφραστεί στο εξωτερικό και βραβευτεί. Θεωρείται ένας από τους καταξιωµένους συγγραφείς της γενιάς του. Σπούδασε δηµοσιογραφία και την υπηρέτησε µε συνέπεια. Το βιβλίο «Σπασµένα Αποτυπώµατα» αποτελεί το όγδοο συνολικά έργο του.
Στον Αντώνη Σαµαράκη, οφείλει τη συγγραφική του γέννηση. Σε ηλικία 46 ετών θεωρεί υποχρέωση και τιµή του να υπηρετεί τις λογοτεχνικές επιταγές του δασκάλου Σαµαράκη, αλλά και τις ηθικές αξίες του µεγάλου συγγραφέα. Ο Γιάννης Ζιώτης, µε το έργο του έχει καταφέρει να συναντηθεί µε το ευρύ αναγνωστικό κοινό, να αγαπηθεί και να συζητηθεί όσο λίγοι της γενιάς του.